De overspelige vrouw

Een bijzondere voorstelling van Christus en de overspelige vrouw. Een mooi detail is hoe de vrouw naar de hond wijst, die van haar weg loopt. De hond is het symbool van de trouw.

Toegeschreven aan Artus Quellinus II, 17de eeuw, Antwerpen.

De voorstelling is gesneden uit een groot stuk buxushout, 26 x 23 cm. (inclusief lijst)

Jezus​ ging naar de ​Olijfberg, en vroeg in de morgen was hij weer in de ​tempel. Het hele volk kwam naar hem toe, hij ging zitten en gaf hun onderricht. Toen brachten de ​schriftgeleerden​ en de ​farizeeën​ een vrouw bij hem die op ​overspel​ betrapt was. Ze zetten haar in het midden en zeiden tegen ​Jezus: ‘Meester, deze vrouw is op heterdaad betrapt toen ze ​overspel​ pleegde. Mozes​ draagt ons in de wet op zulke vrouwen te ​stenigen. Wat vindt u daarvan?’ Dit zeiden ze om hem op de proef te stellen, om te zien of ze hem konden aanklagen. ​Jezus​ bukte zich en schreef met zijn vinger op de grond. Toen ze bleven aandringen, richtte hij zich op en zei: ‘Wie van jullie zonder ​zonde​ is, laat die als eerste een ​steen​ naar haar werpen.’ Hij bukte zich weer en schreef op de grond. Toen ze dat hoorden gingen ze weg, een voor een, de oudsten het eerst, en ze lieten hem alleen, met de vrouw die in het midden stond. Jezus​ richtte zich op en vroeg haar: ‘Waar zijn ze? Heeft niemand u veroordeeld?’ ‘Niemand, ​heer,’ zei ze. ‘Ik veroordeel u ook niet,’ zei ​Jezus. ‘Ga naar huis, en zondig vanaf nu niet meer.’